Alleen-Samen.
Net zo min als we de/een leider nog buiten ons kunnen zoeken mogen we ook onze hulp niet van een ander, van een enkele mens af laten hangen en of verwachten. In ons is "de leider" - het geweten - zo je wilt Christus. In die zin zijn we "man" geworden. "Christus in mij". Maar betekent dat ook niet dat we nu in ons de uitweg moeten zoeken uit de chaos waarin we met z'n allen terecht zijn gekomen? Een chaos die zal toenemen wanneer niet ieder van ons vanuit het geweten bereidt is te offeren. Wàt dan nog offeren? De bereidheid hebben om te luisteren naar de ander, naar elke ander. De bereidheid het eigen standpunt, de eigen mening die ik heb gevormd óók weer los te laten. De innerlijke stem volgen betekent niet dat ik God "in mijn zak heb" en alléén mijn weg moet en kan gaan. ☀️ Misschien moet ik komen vanuit mijn eigen geweten tot een soort "groepsgeweten". Van het "Christus in mij" naar het "Christus in ons".