"My Inner Voice".

  Maar het is nog (lang)  niet het einde!  Wat van binnenuit aangetast is kan niet van buitenaf geheeld en gezond worden. Geen organisatie, geen mens...  Een rotte appel in een mand zal ik uit die mand moeten halen. "Rotte plekken" in mijzelf, mijn karakter... In mij zal "goede wil" moeten zijn... We zijn vrije mensen. Vandaar. Geen "goede wil", dan zet de verrotting door.  Dat wat met Kerst weer zal klinken: "Vrede op aarde" is het halve verhaal. Erachter staat : "Voor mensen van goede wil".  "Vrede op aarde"... daar zijn we nog heel ver vandaan. Toch kan ik het wel zo uitspreken wanneer ik besef dat mijn fysieke lichaam tot de aarde behoort. "Stof zijt gij en tot stof zal je terugkeren". In dit "stoffelijk" lichaam woon ik nu.  Wanneer ik "van goede wil" ben kan ik nù al dit "Vrede op aarde" - in mijn fysieke lichaam - beleven. Temidden van de chaos.  Dàn zal ik ook de atmosfeer wat

"Kringen in het water".   Rotterdam gisteravond. "De beuk erin" zo was het. Niet eens met het "Corona- beleid" dan dit. Natuurlijk moet je je de vraag stellen of dit mensen waren die oprecht het niet eens zijn met dit beleid. Of waren het mensen die het sowieso allemaal geen donder kan schelen en dit aangrijpen om op déze wijze tekeer te gaan. Raddraaiers. Vervolgens moeten we óók zo open en eerlijk durven zijn er naar te kijken hoe iemand zo diep kan zinken. De krachten hierachter kunnen bekend zijn maar hoe komt het dat deze machten  zich in de ziel, in het wezen van deze mensen kan inwerken om ze vervolgens te gebruiken om rotzooi en chaos te veroorzaken?  Ja, ja zullen sommigen zeggen het zijn "de goddelozen". Zij die zich van God noch gebod iets aantrekken. En klaar zijn we weer. De (volledige) schuld ligt bij de raddraaiers. Nu, hier krijg ik op slag maagpijn van. Het maakt me letterlijk misselijk. Waarom? Wel, wanneer ik om mij heenkijk, z