"My Inner Voice".

  Spreken op het verkeerde moment of  spreken "voor je beurt"...  is even schadelijk en verkeerd als Zwijgen wanneer gesproken zou moeten worden...  Het is wèl :  horen, zien èn zwijgen  Maar je moet altijd nauwkeurig overwegen wanneer van een algemeen geldende regel afgeweken moet worden. Ook hier is ons geweten, mijn geweten en niet dat van een ander doorslaggevend.  Laf ben ik wanneer ik niet de moed vind hierin mijn eigen innerlijke stem te volgen. Tja, dan kan je net doen  of je  gek  bent!  De meest misselijke en misselijkmakende smoes... 

 

 Het gevaarlijkste moment is het "ontwaken op de muur".  Slapend naar beneden kukelen schijnt niet altijd te gebeuren. Dus het veiligst lijkt me niet te ontwaken... 😁  Maar hier juist  Opperste concentratie!!! 

  Tja óók dit nog.  Zo worden de meeste boeken, toespraken  geschreven,  maar ook  de meeste "levens geleefd"... Maar wie "slaapt"  merkt er niets  van hoor. Die hoort niets, ziet niets, voelt niets.. weet niets. "Onschuldig" als een baby. Totdat, totdat...  ☀️  De wereld ontwaakt hier weer om slaapwandelend de rest van deze dag te "leven". Wèl luidruchtig. Ja, ik hoor zonder gehoord te worden. Ik zie zonder zèlf gezien te worden. Ik ken zonder gekend te worden.  Ieder leeft hier zoals ie wenst. Maar slaapwandelen in de dakgoot is link..Géén rekening houden met je medemens is vragen om problemen. Maar als je slaapt heb je geen problemen, dùs geen buren, dùs geen medemens en doe je maar wat. Geen last van het geweten ook. Alles, alles in diepe slaap. Bewusteloos. Totdat je naar beneden kukelt en met veel kabaal uit de slaap gewekt wordt.  Allee lieve mensen.... Zó vergaat het niet mij alleen. Maar godzijdank we hebben God! En die hoort en ziet pas