Nogmaals over het "zijn in de liefde".
Déze wond "helen" betekent tegelijk het Licht wéér buitensluiten!!! De liefde kent geen vrees. De liefde "dekt zich niet in". De liefde is "open". Alleen een "gewond" open hart kan het Licht ontvangen. Het ware Licht... Zo'n hart heeft geen vrees mèt de ander door "pijn", lijden en zonden heen te gaan. Schermt zich niet af. Gaat, dùrft te gaan tot in deze "krochten van de ziel". Dàt is tegelijk de "voetwassing", het begin van de weg. De liefde kent geen vrees. Is ook niet dwaas overmoedig. De liefde gaat vanuit het altijd "gewonde" hart open en ongewapend iedere ontmoeting tegemoet. Het is al gewond dus wàt kan er nog gebeuren?? Angst maakt dat we van alles doen om het "gevaar", welk gevaar dan ook buiten ons te houden. In plaats van met het open hart stil te luisteren bestrijden we misschien wel onze eigen dubbelganger. De dubbelganger van de ander proberen we op afstand te houde