"My Inner Voice".

 Pas op de plaats...  Omstandigheden kunnen je dwingen te handelen. Maar ook zonder omstandigheden kan je moeten handelen. Maar het handelen om het handelen is een vlucht. Een pas op de plaats op het verkeerde moment kan achteruitgang betekenen. Voortijdig spreken kan een ramp betekenen. Te lang zwijgen kan dodelijk zijn. Het juiste moment afwachten kan ook al een misser zijn omdat ik niet altijd vantevoren kan weten of het moment "juist" is. Nu wanneer je dit overdenkt kan je radeloos worden. Maar dat is niet nodig. Met wat oefenen en wat moed en vertrouwen kan je leren luisteren naar je "innerlijke" stem. Niet de stem van een ander want dat werkt niet. Het is een spannend avontuur want wij zijn zo gewend naar adviezen, naar raad van anderen te vragen en te luisteren. We wikken en we wegen, we "vergaderen" en we vragen. Een nachtje erover slapen... Nou ja dat geloven we ook niet heel erg. Ik heb geleerd dat hoe langer ik denk over een "ingeving"

Dat is de reden waarom men niet durft te spelen 😁 Dat wil zeggen : wèl de baas spelen net als de kleine kinderen.  ☀️   

  Wegwijzers en knipper/stoplichten wijzen de weg. En de palen blijven staan na afloop. Die staan gewoon "voor paal" in de wildernis.  Wie oren heeft hore. Maar palen hebben geen oren... 😁 Wat ik maar wil zeggen : àlles werkt mee ten goede... Vervolging, discriminatie, de dood zelfs. Niet voor de "palen" maar voor de wegwijzers, de verkeerslichten, de knipperlichten waar geen acht op werd geslagen... Nou ja een "pak slaag" letterlijk of figuurlijk.  En daarom kunnen we heel gemakkelijk onze vijanden liefhebben. 😁 🕺 🙏  Het is een waar mysterie(drama).  🎭  En vooral loslaten 🤣

 

Denk nog maar eens aan gisteren waar ik schreef over discriminatie.  Je weet nooit voor wiens  neus je de deur dichtknalt...  😇 En zo straft het kwaad zichzelf!