" Kleine potjes hebben grote oren". "Thuis" of wat het was klonk dat regelmatig. Merkwaardig dat ik daar opeens vandaag aan moet denken. "Thuis" waren het vast geen hoogstaande opmerkingen die ik niet mocht horen. Het had altijd iets achterbaks en er zat iets achter wat voor geen meter deugde...
Wie zal dat betalen??
Al een poos heb ik hetzelfde misselijkmakende gevoel in mijn maag als toen. Zo'n sfeertje van wij weten iets wat jij niet mag weten. En dat is altijd kleinerend want het ging over "kleine potjes"...
Ai ai, lege wijn-of watervaten.
NΓΉ zou ik reageren met de venijnige opmerking : Holle vaten klinken het hardst. Tja... π€£ Oud en wijs geworden.
Je neemt dit soort uitspraken van Rudolf Steiner serieus of niet!! Wie dit belijdt met de mond brengt het vanzelfsprekend ook in de praktijk. Zo niet..... dan is er iets helemaal mis!!!
Reacties