" De geringste van de broeders "..

Wanneer "spijkeren" wij onze broeder/ zuster aan het kruis? Iedere keer wanneer we hem / haar een etiket,  ons etiket opplakken! Zie......mijn broeder,  zie mijn zuster dàt is hij/zij ....zó is hij/ zij.

Ook iedere keer wanneer we dit etiket ontvangen van een ander over een ander èn  "overnemen ". Oordelen en vooroordelen. En de broeder of zuster "hangt aan het kruis". Geen normale ademhaling meer mogelijk, geen normale bloedsomloop meer...geïsoleerd. Uitgelachen, gehoond. Subtiel of minder subtiel. Overduidelijk of " sneaky". Dàt doen wij zelfs al op het moment dat we het láten gebeuren. Op het moment dat we luisteren naar degene die zó spreekt over deze broeder, over deze zuster....En lees dan maar eens Het evangelie naar Mattheus 25:31-46

Het gaat altijd om iets doen en / of dingen  niet doen, nalaten van wat gedaan zou moeten worden. Iets doen kan een " zonde" zijn. Iets nalaten kan ook een zonde zijn. Dat laatste is minstens zo erg als de verkeerde handeling, het verkeerde woord. Het verloochenen: ik ken....niet! Of: ik wist ..(van)niets! 

Wanneer we niet dúrven kijken naar het kruis, naar de gekruisigde, wegvluchten van het kruis....hoe kunnen we dan wel het geopende graf zien? Dáár hebben we geen notie van. Wie de ellende niet wil of kan zien, voor die mens blijft het geopende graf onzichtbaar, misschien wel doordat hij er zich al in bevindt ongemerkt. Een ongeluk zit in een klein hoekje! Het is niet zoiets als " de krenten uit de pap halen" in het geestelijk leven.

"Vuile handen" maken we allemaal.  Vermoedelijk gaat het vooral om het gedachteloos, automatisch overnemen van praatjes over wie dan ook. En vàn wie dan ook. Wanneer we onze actieve onderzoeks- houding, onderzoeks- instelling verliezen. Het klakkeloos en blindelings geloven en overnemen.....Het past ook niet in deze tijd....wanneer ik Rudolf Steiner goed begrijp!