Erop of eronder!

 
Het verhaal van Christopher is een " levensverhaal". Het doel kan vastliggen.  De weg erheen is een onzekere. Een weg van oppassen geblazen. Voor je het weet dien je de verkeerde "meester". 

De oorzaak is toch vaak een verkeerde voorstelling hebben van wie of wat je zoekt. Je zoekt het/de hoogste op de verkeerde plek. Meestal dat wat indrukwekkend is. Een paleis met iemand met een kroon op het hoofd. Of een super slim lijkend iemand die je alleen maar om de tuin leidt. Iemand met macht en aanzien. 

Iedere keer weer ontdek je door je "openheid", je oprechtheid , je bereidheid wéér op te breken , de bereidheid wéér los te laten dat je verder moet (zoeken). Vast het doel voor ogen houdend!

En dan....aan het eind van je leven op het moment dat een last te zwaar wordt....een last die geen last leek te ( kúnnen) zijn toen je het op de schouders nam....op dàt crisismoment waarop je denkt te "verdrinken" blijkt de "last" je  "Redder", je wáre Meester...bij het oversteken van de rivier!! 

Een verhaal over een levenslange zoektocht. Misschien,  tenminste zo lees ik het toch een innerlijke houding van nederigheid, overgave, de wil te dienen. Tenslotte dient hij een kind...Oók de bereidheid, de wil tot het dienen van het kleine en onaanzienlijke. Was dit laatste er niet geweest dan had hij zijn Meester niet gevonden. 

Christopher