Een universele wet!

 

Een commentaar van Mahatma Gandhi op
het boek
 van Ruskin: " Unto This last".

 Het is heel begrijpelijk aan één kant, aan de andere kant zo vreemd dat we elkaar vaak niet als "gelijkwaardig" beschouwen. 

Er zijn sterk werkende tegenkrachten die er àlles maar dan ook alles aan gelegen is afgunst, nijd, sociale onrust, chaos te veroorzaken.

En deze dagen wijzen we zeker weer naar wat er zo in een paar grote steden gebeurt....Het is verbijsterend. De avondklok ...en het hek is van de dam! Geweld, vernielingen enzovoort.  

Een paar weken geleden om een andere reden in de VS de bestorming van het Capitool met zelfs enkele doden. 

En we becommentariëren het. Een schande, een aanval op de rechtsstaat,  op onze (onze?) democratie enzovoort. En ja, dat mag allemaal wààr zijn...Maar dit soort commentaar helpt ons dat uit de chaos? Nog meer maatregelen verzinnen om dit geweld tegen te gaan eventueel met tegengeweld. 

Zolang we alleen kunnen reageren met nog meer  " be-denk-sels" zal het steeds meer uit de hand lopen. Dat is één.  

Iets anders maar het hangt geheel met elkaar samen.....wanneer we niet in staat zijn in eigen kring van familie,  gezin, klooster,  kerk,  vereniging de " chaos" buiten de deur te houden wat dan te verwachten van weet ik wie? Het begint altijd in " eigen kring" omdat dat ons " oefenterrein " is of zou moeten zijn! Daar kan ik leren vanuit het hart te leven óók wanneer het wat "ingewikkeld " is geworden.  Dat is heilzaam voor onszelf,  voor de gemeenschap waartoe we behoren. En het is net als een steen die in het water wordt gegooid: de kringen worden steeds wijder.....Het blijft niet beperkt tot de plaats waar de steen in het water werd geworpen....Als we dàt toch eens serieus zouden nemen...zouden ( kúnnen en dúrven) geloven!!