"Criticasters"

Het grote probleem waar de meeste mensen last van hebben en daardoor last veroorzaken, pijn en leed, lijkt dat anderen die kritiek leveren worden weggezet als "criticaster". Zo iemand is negatief, breekt af enzovoort. We willen alleen "opbouwende" kritiek zeggen we dan. Dat betekent meestal dat we sowieso geen kritiek wensen. Kritiek is voor ons vaak bedreigend. Maakt niet uit hoe het gebracht wordt en zèlfs niet door wie! 

 In de politiek zien we dat héél duidelijk en óók wat het met een mens doet die op deze manier weggezet en monddood wordt gemaakt. Denk aan bijvoorbeeld de Toeslagenaffaire en wat met Pieter Omtzigt gebeurd (is) ... "Schande" zeggen velen. Anderen hebben hun zin. Uitgeschakeld deze mens, deze lastpak!! Zèlfs verschillende  partijgenoten, zijn geestverwanten, zg Christenen zien in hem een lastpak die de "goede naam" (wat heet!) 

van de Partij schade kan berokkenen. Liever rust in de tent dan deze oproerkraaier en dwarsligger... Om/over waarheid en gerechtigheid gaat het allang niet meer. 

Elders in de wereld zien we het nog meer uitvergroot, nog een stap verder zoals op dit moment in Belarus. Maar in vele, vele landen worden mensen opgepakt, gemarteld, gedood louter vanwege kritiek op het regime. 

En wij? Doen wij het in onze eigen kleine "omgeving" veel anders??  Bij ons moet toch de verandering beginnen willen we die elders verwachten. "Schande" zeggen is niet genoeg. "De wereld" is geen "ver van mijn bed show". Leggen wij de link van ons gedrag hier met wat in andere landen gebeurt???.... Dùrven we zo naar ons eigen denken en ons eigen gedrag, ons spreken èn ons handelen te kijken???

We kúnnen en mogen deze dingen niet los van elkaar zien. Angstig "wegkijken" maakt niet dat het er niet is. Het ìs er! En vanzelf verdwijnen of " overwaaien" doet het óók niet...