Onze doos van Pandora.

"Alles is mogelijk voor wie gelooft"...

 Hoe komt het dan toch dat vaak niet gebeurt wat we zouden willen, wat we wensen? Die klacht hoor je vaak. Sommige Christenen doen hun best God te verdedigen met nóg meer "kreten" /teksten. Of berustend zegt men  "De mens wikt God beschikt". Maar God hoort ze brommen hoor.

Wij "vrome" Christenen die zo hàrd geloven èn ons best doen om de Here Here te behagen.. Àlles is mogelijk voor wie gelooft. Maar ik blijf ziek. Mijn echtgenoot is er vandoor. Mijn kind is verslaafd. En ik geloof me rot maar zie dat zg "àlles" is niet voor mij. Wàt doe ik niet goed?? GOD HELP!!!

Misschien is alleen de laatste roep om hulp eerlijk en zinvol. 

"Àlles is mogelijk voor wie gelooft"... PUNT.

Vraag is : wàt geloof ik?

Vraag is : "àlles".... wat wordt daarmee bedoeld?

Vraag ik om een wonder?

Vraag ik om een uitweg uit mijn ziekte of wat dan ook. Vraag ik om geen problemen te hoeven hebben?

Staat er ook niet ergens : Geloof alleen en al het andere zal u bovendien gegeven worden???

Dat is toch iets anders dan het "alles is mogelijk.." en dan maar hopen van mijn shit af te komen??? Hier dan de valkuil dat we de nadruk leggen op het "bovendien" of zo.

 En het "geloof alleen"...

         dàt geloven we nu juist helemaal niet!!! 

Wij leggen de nadruk verkeerd. We roepen elkaar misschien wel ter bemoediging toe : "Kop op àlles is mogelijk. De wonderen zijn de wereld nog niet uit".

Voor mij voelt het zo dat niet het "àlles" zo belangrijk is maar het "geloof". Geloof alleen. Slechts één ding is nodig... 

"Zonder geloof vaart niemand wel"!

"Heer ik geloof, kom mijn ongeloof te hulp".

Geloven.. Zó gemakkelijk komt ons vaak over de lippen dat we geloven, gelovig zijn. Maar het hart is niet vol van geloof... maar loopt over van onze wensen!! Begerig naar rijkdom, rust, gemak en comfort. En te laat zien we de bedreigingen die op ons afkomen. Te laat zien we dat onze overvolle wensput tot gevolg heeft dat de rivieren overstromen, de zeespiegel stijgt, de hitte ons doet "smelten", we ziek worden.  

Onze wensput, ons hart is eerder een  doos van Pandora dan de woonplaats van God. Het kàn niet vol zitten met wensen en dan God er misschien nog bij... ergens in een donker hoekje. Het is of het één of het/de Ander.