Een vuur verwarmt de omgeving..

 Hoe het is is het lieve "strijdmakkers" van nu : dààr was wel het besef dat alleen samen bereiken we iets.. 

Nu ja, hoe anders nù. Ieder doet zijn of haar ding. En dàt werkt niet. In je eentje soldaat zijn kost je gegarandeerd het leven. Erger de strijd is verloren.

 Wanneer in een leger geen samenwerking is verliest ieder en daardoor wint "de vijand". 

Ontluisterend.

Laat je maar eens opwarmen door dit zingen. Niets primitief of beneden je stand hoor... Een koud hart dàt is "beneden je stand", beneden de menselijke maat. 

Een vuur kan je niet "denken". Een vuur brandt, geeft warmte en tegelijk "reiniging". Waar het koud voelt is geen vuur, is de geest afwezig. Hoe mooi we ook spreken en preken. Hoe intelligent het ook lijkt. Het meest domme is te spreken over de warmte van een vuur dat er niet is. Dat is een vorm van krankzinnigheid, van zondekrankheid zo je wilt.

Een vuur straalt warmte uit naar de omgeving. Wanneer een ander niet kan mee genieten van mijn vuurtje, de warmte niet voelt, niet ervaart en ik verbeeld mij toch "het vuur" te bezitten.... Dan zou dat mij op z'n minst moeten verontrusten. En dan het besef krijgen dat warmte alleen ontstaat door beweging, door "wrijving". Een lucifer heeft ook dat doosje nodig. Of twee "houtjes".. Je weet wel in de zg primitieve tijd toen er nog niet de lucifer was uitgevonden... 

Keer terug naar je oude liefde. Dat allereerste begin was niet primitief of dom. Rudolf Steiner denken te bezitten zonder de eerste liefde dat is als een boom zonder wortels. Ten dode opgeschreven hoe mooi de boom ook lijkt. Zonder warmte, zonder liefde, zonder vuur is er niets, kan niets bestaan. Geen gemeenschap, geen enkele mens. 

50 jaar later
 is àlles anders 
maar het 
"Vuur" 
is niet gedoofd. 

Mijn "vissers-cap"
 nù 
(made in UK) 

Om het vuur
onder 
controle 
te houden. 
Dat andere 
hoedje had
 juist de bedoeling
vuurtjes aan
 te steken... 
(bij anderen
🤔)