Transformatie 4

 Èchte Transformatie gaat langzaam en is gewoonlijk pijnlijk.

Vaak hoor of lees je over mensen die hierover spreken. Iets als "op je yogamatje gaan zitten en je laten vallen". En dan kom je ergens terecht. 

Ik twijfel er niet aan dat als ik maar lang genoeg zit er iets gebeuren zal. En ik zal wel ergens komen. Daarmee de spot drijven doe ik niet. 

Maar het is niet mijn weg van Transformeren omdat het niet tot èchte en blijvende verandering zal leiden. Altijd weer zal ik op de één of andere manier steun van buiten moeten zoeken om vervolgens weer terug te keren bij het beginpunt. En dan...

De enige weg is de weg door de weerstanden heen van het dagelijkse leven. Weerstanden die anderen oproepen of zelfs veroorzaken. Of gewoon "omstandigheden" door het land of de plaats waar ik woon.

Het is de weg van het "kruis op me nemen" en het "kruisdragen". Schijnbaar veroorzaakt vaak door iets of iemand waar ik verder geen deel aan lijk te hebben. Maar het is schijnbaar. Hoe verder ik mijn weg vervolg hoe duidelijker kan worden dat het àlles met mij, met mijn karma van doen heeft.