Vrijheid.

 Wanneer ik aanwijzingen over bijvoorbeeld mediteren lees bij Rudolf Steiner dan ervaar ik vrijheid. Vrijheid omdat het ruimte geeft zèlf de wijze waarop en de inhouden te bepalen. Geen goeroe die mij tot in detail vertelt hoe ik het aan moet pakken. Hij waarschuwt voor eenzijdigheden, voor valkuilen. Nu ja lees maar eens zijn boek "Wie erlangt man Erkenntnisse der Höheren Welten".

Eigenlijk doet hij ongeveer wat ook het zg 12-Stappen Programma doet. Hoewel dat hier en daar wat dwingend kan lijken wordt gezegd dat het slechts "suggesties" zijn. Deze suggesties, deze 12 Stappen zijn niet "bedacht" maar vanuit de praktijk ontstaan. Ze hebben bewezen te werken en daarom is het slim ze in te voegen in het leven. In vrijheid, ieder op de wijze die hem of haar "past". Ze hangen ook met elkaar samen.

Zo ervaar ik ook alles van Rudolf Steiner. Al gaande oefen ik, probeer ik, doe ik. En alleen dat wat ik zèlf ontdek en ervaar heeft blijvende waarde. Vanuit mijzelf moet ik een weg vinden, mijn weg.

Daarom ook is ieder oordeel over de weg die een ander gaat niet gepast. Het enig juiste is "mijn weg" vertellen en ook alleen dàn wanneer erom gevraagd wordt.

Eén van de meest dodelijke dingen is twijfel aan de weg die een ander gaat. Ongeloof wanneer ik bij die ander onverwachte resultaten bemerk. 

Het "dit kan niet" zou geheel uit ons denken en uit onze mond moeten verdwijnen. Het enige waar dit op wijst is eigen kortzichtigheid en eigen beperktheid.

Damascus. 

 

 

Denk eens aan Paulus, het wantrouwen dat naar hem toe bleef bestaan nà zijn "bekering" bij Damascus. En wij doen het nog steeds. Op duizend en één manieren.