Alles heeft zijn tijd/voor alles is een tijd.
Er is een tijd dat ik spreken moet, een tijd waarop ik zal zwijgen.
Een tijd om te handelen, een tijd waarin de handen in de schoot te laten rusten.
Een tijd van ontmoeting en een tijd van "doorlopen".
Een tijd van waken en een tijd van slapen.
Nu, zomaar wat tijden. In de Bijbel zijn ook andere tijden nog. Maar deze voldoen op dit moment voor mij.
Het is altijd wijs heel goed te weten wanneer het de juiste tijd voor iets is of juist niet. Dat heeft misschien ook heel gewoon met fatsoenlijk en onfatsoenlijk van doen hoe "burgerlijk" dit nu ook mag klinken. Fatsoen, fijngevoeligheid, tact. Zoiets.
 |
| Een tijd om te spelen.. |
Nu is het tijd mijn patatkraam dicht te gooien. Tijd om te slapen. Of misschien iets als "wakend-slapen" 🌞
Reacties