Het goede, het ware en het schone.

 

Zo, dit kan aan het denken zetten.

Voordat ik zojuist deze spreuk vond had ik net bedacht wat ik al eerder gedacht had: mensen die een ander van alles voorliegen nemen niet die ander op de korrel maar zichzelf. Bij deze "korrel" moest ik denken aan een schot hagel. Altijd prijs. Een soort zelfmoord. 

Natuurlijk raken ze met hun leugens ook een ander maar dat treft niet echt doel. Een schampschot. Wel pijnlijk maar uiteindelijk meer ook niet!!! Dàt herstelt. Maar een schot hagel door je heen krijgen... Mmmm. 

Leugenachtige figuren die kinderen op (moeten) voeden.... Dàt is toch wel ernstiger. Zij hebben sowieso aan alle drie gebrek.  Wie liegt mist ook het goede en het schone!! Dat is nogal wat. Arme kinderen. 

Wanneer ik mijzelf naga als kind... Het karma spreekt hier wel een heel stevig woordje mee in hoeverre het je werkelijk ernstig verwond of dat het meer "afketst". Een soort natuurlijke bescherming, een natuurlijke afweer. Maar lang niet ieder kind neemt dàt mee uit het voorgeboortelijke. En dan wordt het wel een héél verdrietig verhaal. 

Dit gebeurt er met het
 dier nà de "jacht". 

Tja, wie/wat is het
"varken"?? 
"De jager" 
 zèlf! 
Uiteindelijk. 
Zijn eigen 
"mooie" 
Jachttrofee. 
🙏

Misschien mag je hier ook denken aan de uitdrukking:
"In de eigen voet schieten". 
Wie liegt schiet zichzelf in de voet".