Stil maar... Wacht maar..

Zèlf verantwoordelijk zijn en verantwoordelijkheid nemen voor mijn eigen leven, doen en laten betekent niet dat ik, dat we niet óók een verantwoordelijkheid dragen naar elkaar toe. Dat is toch vanzelfsprekend zou je denken. Maar in de praktijk.. hoe is dat??

Het lijkt dat zij die zich onverantwoordelijk gedragen dat naar "alle kanten" toe doen. Naar anderen toe en daardoor naar zichzelf toe èn omgekeerd.

Zij die een ander zó hard treffen dat zèlfs niet meer zeker is of die ander het overleven zal.... Vervolgens zich niet verantwoordelijk tonen voor toegebracht leed maar misschien zelfs wel de schuld proberen af te schuiven op hun slachtoffer...

Het blijft mensenwerk.. 😁 

Zoiets als een verkrachte vrouw.. Eigen schuld had ze maar thuis moeten blijven, andere kleren aan moeten trekken. Ze vroeg er toch zèlf om door zo...

Dit kennen we deze gruwelijke opmerkingen. 

In andere situaties kunnen dezelfde of vergelijkbare dingen gezegd worden. De schuld wordt bij het slachtoffer van kletspraat, roddels, leugens gelegd . Soms met wat "religieus" of geesteswetenschappelijk geleuter eromheen. Want geleuter is het. Wie nog een klein beetje fijngevoelig is voelt het onzuivere, oneerlijke er doorheen.... om het "netjes" te zeggen. Als Amsterdamner gebruik ik hier andere woorden voor. 

Het slachtoffer kan niet zoveel. Totdat er "manden" zijn met een wat dunnere bodem die het gewicht van al die kletspraat en leugens niet meer kunnen dragen. Het tij gaat keren.

Dit draagt een dunnere
bodem nog wel. 😘

Stil maar wacht maar... Alles wordt nieuw!!

Je zou hier nog van kùnnen maken
"wanneer je eigen leugens..." 
Sommigen geloven op het laatst hun eigen leugens. Dan ben je wel heeeel 
diep gezakt.