Her-rijzen-is.

 

Het graf is leeg 
Het hart is vol! 

Wanneer àlles uit je handen geslagen lijkt te worden zèlfs bij herhaling wàt te doen?

Met lege handen blijven staan en hopen op een wonder? Hopen dat God ze weer zal vullen?

Het kan heel wat kosten voor je zo ver bent....Maar wil je overleven zit er niets anders op dan dit te aanvaarden. Te aanvaarden dat het lijkt dat de weg die je wilt gaan opnieuw wordt versperd.

Maar dat is slechts één kant. Het mogelijk maken dat ik mijn weg kan vervolgen kan ik alleen zèlf. Alleen ik kan de barrières uit de weg ruimen.

Uiterlijk kunnen mensen deze barrières opwerpen door leugens, door minachting en al dat soort zaken. Ze kunnen het leven, de atmosfeer om je heen vergiftigen. Dodelijk kan het zijn.

Maar deze barrières zijn in feite schijn. Een "maya". Net als de fysieke, de zintuiglijke wereld schijn is. Ja, je eraan stoten doet zeer, is heel pijnlijk. Maar pijn kan je wekken en de werkelijkheid achter het zintuiglijke tonen.

Al het zintuiglijk waarneembare,  de materiële wereld zal weer verdwijnen net als het lichaam waarin ik nu mijn weg mag gaan. En zo ook de barrières opgeworpen waarmee alles je uit handen geslagen lijkt te worden. Die zijn pijnlijk, heel pijnlijk maar tegelijk wekkend. Ze kunnen in mij andere krachten wekken.

En zo ontstaat :

leven uit de dood! Opstanding, een her-rijzen!

Zó is onze weg in de huidige tijd.