"Knipperlicht-relatie" met (de) liefde 😍

Mantel.... Zij bedekten  hun naaktheid met deze mantel. Schaamte of liefde? Adam en Eva cosy in één mantel... Ja ik weet/vermoed: zo zagen de kleren van Adam en Eva er niet uit. En gezellig met z'n tweeën al helemaal niet. Maar wanneer ik mij altijd precies houd aan de tekst kan ik "mijn punt" nooit maken. Vrijheid van denken mag ik wel. Wat de schilder heeft willen vertellen hiermee weet ik ook niet. 

Hoe dan ook zal er een moment komen waarop ze die mantel af moeten leggen. En daar sta je dan. Nu dàt is niet mijn probleem. 

Maar ik vraag me al een paar dagen af of die uitdrukking iets met de mantel der liefde bedekken wel kan. Sowieso houd ik er niet van dingen "onder het tapijt te vegen". Deze uitdrukking gaat toch in die richting. Maar goed daar kan iedereen anders over denken. 

Het vreemde vind ik eraan dat je over de liefde als mantel spreekt. Geesteswetenschappelijk hoeft het nog niet eens zo vreemd te zijn. Maar de meeste mensen weten niets van etherlichamen of zo. Wanneer zij spreken over het bedekken met de mantel der liefde wàt hebben zij daar dan voor voorstelling bij? Net zoals wanneer gesproken wordt over Engelen, Aartsengelen enzo. zonder  daarbij de kosmos te betrekken. Niets wordt concreet. Een Engel is een Engel. De maan is onbewoond. En Christus die verscheen en verdween en komt weer net zo terug. Dat is toch merkwaardig??! Wàt wordt er eigenlijk vereerd of aanbeden wanneer alles in een soort luchtledigheid hangt? Is de aarde ook zomaar een bol waarvan we weten dat hij uit elkaar aan het vallen is en dan.... Heel onbevredigend. Dat lijkt toch veel op : dood is dood! 

 En hoe prachtig ik ook veel dingen in de Orthodoxe Kerk vond ik had altijd het gevoel  tegen een muur te stuiten. Had men ergens geen antwoord op dan was het berustend : "God weet het". Voor mij voelde dat toch als met een kluitje in het riet gestuurd worden. Omdat God alles weet hoefde ik het niet te weten. Verder vragen mocht eigenlijk niet al glimlachte men mild naar mij nieuwsgierige zondaar. "God is mild" dachten ze dan. Nou gelukkig maar!! (Dit is nu niet een afkraken van de Orthodoxe Kerk maar mijn beleving erbij) 

Die "mantel der liefde" wanneer ik dit spoor zou volgen en niet de Antroposofie, dan is de liefde een mantel die ik aan-en uittrek. Wanneer ik geen zin heb iets te bedekken met deze mantel houd ik hem fijn om me heen geslagen. Wil ik iets "onder het tapijt vegen" trek ik de mantel uit en versluier de "werkelijkheid". 

Helaas wordt liefde die in feite helemaal niets met liefde van doen heeft, zo gebruikt. 

Kan het nog anders wat uitbreiden: wie me bevalt ben ik vriendelijk tegen. Heb ik wat moeite met iemand.... grenzen dicht. Bootje terug de zee in.. Weet je nog. Dat is die zogenaamde liefde die ik al of niet aantrek. 

Het gaat meestal ècht niet om het onderscheiden van "zonde en zondaar". Tolstoy werd geëxcommuniceerd, de kerk uitgeknikkerd. Niet alleen zijn "zonde" werd veroordeeld. Als dat wel zo was geweest hadden zij hem nóóit de communie onthouden. Niet alleen zijn ideeën werden veroordeeld. De héle Tolstoy als mens, als Orthodox gedoopte. En hij is niet de enige (geweest). 

Een "knipperlicht-relatie" 

Stel je eens voor dat de
Hl. Michaël
 op deze wijze over zijn
 stralend gewaad
zou beschikken. 
Aan en uit, 
Aan en uit. 
Als een
 "knipperlicht". 
🎶🎶🎶