Mijn "atmosfeer".

"Kringen in het water". 

 Rotterdam gisteravond. "De beuk erin" zo was het. Niet eens met het "Corona- beleid" dan dit. Natuurlijk moet je je de vraag stellen of dit mensen waren die oprecht het niet eens zijn met dit beleid. Of waren het mensen die het sowieso allemaal geen donder kan schelen en dit aangrijpen om op déze wijze tekeer te gaan. Raddraaiers.

Vervolgens moeten we óók zo open en eerlijk durven zijn er naar te kijken hoe iemand zo diep kan zinken. De krachten hierachter kunnen bekend zijn maar hoe komt het dat deze machten  zich in de ziel, in het wezen van deze mensen kan inwerken om ze vervolgens te gebruiken om rotzooi en chaos te veroorzaken? 

Ja, ja zullen sommigen zeggen het zijn "de goddelozen". Zij die zich van God noch gebod iets aantrekken. En klaar zijn we weer. De (volledige) schuld ligt bij de raddraaiers.

Nu, hier krijg ik op slag maagpijn van. Het maakt me letterlijk misselijk. Waarom?

Wel, wanneer ik om mij heenkijk, zelf ook aan de lijve ervaren heb hoe je door mede-broeders/zusters weggezet wordt, weggedrukt wordt als een "niemandalletje"... Wanneer sommige zg geestelijken hun "schaapjes" hierin voorgaan... Een onleefbare atmosfeer om zich heen verspreiden die heel diep kan ingrijpen in het persoonlijk leven van een medemens maar ook in een kerkelijke gemeente, de parochie....

Kijk, wanneer ik dan even mijn ge-zon-de verstand gebruik en ik ook in staat ben in het eigen hart te kijken... Dan kan ik er een gevoel voor ontwikkelen dat de oorzaak van wat gisteren in Rotterdam gebeurd is niet ver bij mijzelf vandaan te zoeken èn te vinden is. 

Waar ikzelf de atmosfeer om mij heen verpest kan ik weten dat het nóóit zijn uitwerking óók elders zal hebben. En het dan erop te gooien dat deze raddraaiers "goddelozen" of ongelovigen zijn en daardoor deze chaos veroorzaken is goedkoop, is laf, kinderachtig en maakt het nog erger.

Laten we bij ieder van dit soort incidenten maar eens beginnen met de hand in eigen boezem te steken en beginnen met het "vegen van het eigen stoepje". 

Waar ik een mens de kans ontneem op ontwikkeling , op zichzelf zijn in de beste zin van het woord , waar ik alleen maar twijfel, ongeloof, verdachtmakingen zaai...verneder.. dààr ben ikzelf tot een gewelddadige raddraaier geworden. En het werkt als een steen die ik in het water gooi.... Steeds grotere kringen.