God danken...waarvoor? .

 Natuurlijk hebben we terecht zware kritiek op de leiders van de Russisch Orthodoxe kerk die letterlijk en figuurlijk Vladimir Poetin bewierookten en misschien nóg wel.

Maar zo langzamerhand ben ik er wel van overtuigd geraakt dat hier kerken, "voorgangers èn gelovigen samen... "boter op het hoofd hebben". Zie bijvoorbeeld wat ik gisteren schreef onder het kopje "pestlijders". 

Wanneer wij hier niet zèlf leven, spreken, werken, handelen vanuit de hoogste en zuiverste moraliteit, zelf niet vanuit de hoogste normen en waarden leven, hebben we geen enkel recht van spreken. We zijn dan als de Farizeeër die zich in de tempel op de borst klopte en zich zoveel beter voelde dan de tollenaar.

Het is bijna "vastentijd". Vaak vieren we graag Pasen als gelovigen... Maar hoe kan het in ons werkelijk Pasen worden wanneer daar niet een diepe "inkeer" in onszelf aan vooraf is gegaan? Alle uiterlijkheden van dit feest, vieringen met zingen en preken staan vaak gelijk aan het "kloppen op de borst". 

We hopen "in hoog aanzien" te staan, te komen bij God en mensen.. onze schuld te verhullen, ons geweten te sussen... wanneer dat niet allang "het zwijgen is opgelegd" en een ander "de bel aan te binden" op de manier waarop ik er gisteren over schreef. 

Dank God niet voor het verkeerde!! 

(Lucasevangelie 18)