Drie dingen tegen de "chaos".

 

Holy Virgin.
(Claudia Talavera-Art) 

Wanneer ik zo even naar de berichten luister over Ukraïne merk ik al luisterend hoe ik innerlijk heen en weer geslingerd word tussen hoop en vrees. In nog geen minuut ga ik een aantal keren zo van hoop naar vrees en omgekeerd. Na hoop kan even iets van teleurstelling zijn tot het bericht nóg somberder wordt.

*

Vroeger was dat ook zo maar dacht ik dat "het erbij hoorde". Bij het leven in deze tijd. Tot op zekere hoogte is dat waar. En deze onrust moeten we mee leren omgaan. De kop in het zand steken is geen optie. Netzomin als de kop in het zand steken voor mijn eigen problemen géén optie is. 

*

Maar me mee laten slepen in en door deze onrust en vrees is ook geen optie en helpt niet verder. Het helpt niet een oorlog te beeïndigen èn het helpt niet mijn eigen problemen op te lossen. 

*

Mijzelf sussen en geruststellen is ook niet de weg. Ontkennen van de ernst van een situatie of  mijn onrust ontkennen en wegmoffelen doet meer kwaad dan goed.

*

Wat te doen? Hoe raak ik in staat in rust te blijven terwijl ik de onrust om mij heen ervaar. Hoe in een rust te  blijven dat niet gelijkstaat aan onverschilligheid en innerlijke hardheid. Hoe in rust blijven met een open hart??

*

Is het mogelijk met een "bloedend hart" toch "stabiel" te blijven??

Ja,dat kan! 

Niet door uiterlijke vroomheid en mooie woorden. Niet door steun te zoeken bij elkaar.

*

Twee dingen misschien.

Het allereerste is een geregeld gebeds/meditatieleven. Niet gebruikt als vlucht!! Ook niet als iets dat erbij hoort. Waar dan ook bij 🤔

Het tweede is : dienen. Klaarstaan voor anderen in mijn (directe) omgeving. Om niet!!! 

Misschien een derde ding mij geleerd door een oude wijze vrouw : "Zet je kop thee en geniet ervan".

*

Zo ga ik het vandaag weer proberen. Het blijft oefenen! Iedere keer weer opnieuw, iedere dag opnieuw deze keuzes maken

1. Gebed/meditatie. 

2. Dienstbaar zijn. 

3 . "Thee zetten".

***