Reken er niet op?

 Lange tijd kan een mens denken of hopen dat er "een ridder op een wit paard" zal komen om de helpende hand te bieden. Dat heeft meestal niets van doen met afhankelijkheid of iets in die richting. Eerder met de heel normale verwachting aan  medemenselijkheid. Misschien mededogen. Of omdat iemand zelf wèl deze instelling heeft vanuit een "omzien naar elkaar". Het is bij deze mens het ongeschonden geloof in de ("ingeboren") goedheid van de mens. Wat deze mens ook overkomen is in het leven het hart is en blijft open. 

Hij of zij weigert 

eigen "(mede)menselijkheid",

  eigen integriteit

 op te geven. 

 Deze mens weigert zichzèlf te verloochenen! 

Raakt niet verbitterd. 

* * 

Dat is levenskunst. 

Dàt is Opstanding. 

Dat is het :

"Leven baren uit de dood".

* * *