De gevallen muur 🐒


 


Mijn buurvrouw met "haar" jongetje op de galerij. Ze kwam net naar buiten. 

Ik kwam er ook net aan en riep :"Kijk uit, wegwezen, ìk kom eraan". Jongetje lachen. 

Buurvrouw keek achterom, woedend en duwde het knaapje naar binnen. "Naar binnen, want die spoort niet". 

Dàt zegt ze niet van mij alléén hoor. Het ligt op haar lippen bestorven. 

Ik lachen: "Nee, ik spoor niet. Daar kom je nog wel achter".

*

Fijne invloed zo'n  vrouw op zo'n kind. Nu is het nog een lief jochie...nog wel.

*

Zo langzamerhand denk ik wel dat de (geweldloze) aanval de beste verdediging is. In ieder geval komt in mij op de één of andere manier energie vrij. 

Ik laat me niet langer in een hoek drukken door wèlke viezerik dan ook!! En daar kan maar beter rekening mee worden gehouden!!


***

Reacties

Populaire posts van deze blog

Verleden, heden, toekomst (nú)!

Stoppen met liegen....