Honds... 3

 Wanneer ik allerlei onwaarheden de wereld ingeslingerd had...bewust of  (eerst nog) uit onbenul, gewoon te snel en ondoordacht nagekletst...

wanneer ik betrapt zou zijn op leugens of mijzèlf betrapt had op onbenul...

wanneer ik mijzelf erop voor zou willen laten staan een "fatsoenlijk" mens te zijn...

dan is het toch op z'n minst verwonderlijk te noemen wanneer ik niet als een (paas)haas heel snel probeer mijn fouten te herstellen.

*

Wàt is het dat het mogelijk is dat men die moeite niet neemt? Ik weet niet.  Veel kan ik me er niet bij voorstellen eerlijk gezegd. 

Het lijkt dat men iedere schaamte voorbij is. Schuldgevoelens lijken iets uit de "oude doos". Het geweten  slechts om mee te koop te lopen wanneer dat zo uitkomt.