Een "binnenschieter"

 Vanwege privacy kan ik niet alles schrijven. Maar de goede verstaander met wat gezonde hersenen....

Mijn voordeur waar ik de tegeltjes heb weggehaald. Ik schreef daar over.

Dan ook horende en ziende wat hier gebeurt. In het sociale. Erg sociaal is het niet maar dat went.

*

Niet lang geleden werd erbij mij aan de voordeur gebeld. Iemand die hier kort woonde. Oh, hij belde bij de verkeerde aan. 

Voel je???

Merkwaardig wel dat hij mij om een paperclips vroeg en toen afdroop. Niet aanbellen bij de buurvrouw wat de bedoeling was geweest! Maar gewoon huiswaarts.

*

Misschien verwacht buurvrouw nóg meer bezoek net als begin deze week geloof ik. En natuurlijk wil buurvrouw niet dat ik iedere keer lastig gevallen wordt door haar bezoek. Toen belde iemand beneden bij mij aan maar moest blijkbaar bij de buurvrouw zijn.

Tja, misschien dat het toen was dat het hele gezelschap in de slaapkamer 3 uur moest bijkomen. 

Maar toch... misschien een onverwachte aardige kant van de buurvrouw. Eens nadenken of ik mijn tegeltjes zal terugplaatsen. Een mens kan ook te achterdochtig worden hé.

🕵‍♀️

***

Dan ga je vanzelf toch nog "aardige kantjes" ontdekken misschien. 

 Zou niet bij een rotte en zwaar  aangetaste vrucht de kern, de pit onaangetast (kunnen) zijn???

*

Is dit het waar deze tekst ons toe oproept :
dìt te bedenken en daarom te bidden voor onze "vijanden"?
Ze zelfs te zegenen en lief te hebben?

*

 Is dàt niet de weg die gegaan zou moeten worden. Niet uit egoïstische overwegingen!!

*
Ja, het is door een "nulpunt" gaan keer op keer.
Alleen!

En toch, en toch....

Òns Golgotha.

Mijn Golgotha.
***